Nadmorskie tajemnice – „Pokuta” Anny Kańtoch

Najwyższy czas na recenzję jakiegoś dobrego kryminału, który tym razem pochodzi z mojego świątecznego stosu prezentów. A zatem przed Wami najnowszy kryminał Anny Kańtoch, zatytułowany Pokuta, który podobnie jak jego dwaj poprzednicy Wiara i Łaska dzieje się w Polsce w latach 80-tych. 

 

 

We wrześniu 1986 roku niewielkim nadmorskim miasteczkiem Przeradowem wstrząsa wieść o znalezieniu na plaży ciała ślicznej i lubianej Reginy Wieczorek. W związku z tym błyskawicznie aresztowany zostaje Andrzej Biały, były chłopak denatki, jednakże w krótkim czasie zgłaszają się dwie kolejne osoby, które przyznają się do popełnienia tej zbrodni. Co gorsza, jeden z nich twierdzi, że to nie pierwsza jego ofiara, bo zabijał tu regularnie co 7 lat, począwszy od lat 50-tych. Starszy sierżant Krzysztof Igielski po spisaniu jego zeznań ma wiele wątpliwości, jednak postanawia zająć się sprawą i wkrótce odkrywa, że coś się za tym wszystkim kryje. W tym samym czasie 19-letnia Pola po otrzymaniu rzeczy zmarłej tragicznie koleżanki odnajduje w nich dziwną niebieską karteczkę z numerem telefonu oraz kilka zdjęć, które nie dają jej spokoju. Oboje zaczynają więc drążyć i odkrywać kolejne tajemnice spokojnego z pozoru miasteczka. 

A oto okładki dwóch wcześniejszych kryminałów autorki 

(dostęp 24 stycznia 2020, źródło: https://czarne.com.pl):

 

Pokuta to bardzo udany kryminał z kilku powodów. Po pierwsze, sama intryga wciąga już od pierwszych stron i trzyma w napięciu aż do końca, prowadząc przez kilka nieoczekiwanych zwrotów akcji. Po drugie, autorka bardzo starannie scharakteryzowała postaci – zarówno milicjanta Igielskiego, jak i Polę, dzięki czemu możemy się dowiedzieć nie tylko, jak prowadzą swoje śledztwa, ale też jakie są ich marzenia, słabe strony i co ich motywuje. Myślę, że wielu czytelnikom przypadnie do gustu ta głębia postaci, dzięki której udaje się tu osiągnąć wysoki stan zrozumienia poszczególnych dramatis personae. Po trzecie, samo miasteczko i układy społeczne oraz rodzinne w nim funkcjonujące również wypadają wiarygodnie, pokazując lekko klaustrofobiczny, ale jednak wielowarstwowy charakter niebyt dużych miejscowości. Ponadto listopad w pustawym nadmorskim kurorcie w roku 1986 ma specyficzną atmosferę, którą podbudowują smaczki z tamych czasów typu komiksy z serii Tytus, Romek i A'Tomek, czy film Gremliny rozrabiają. Po czwarte, książka napisana jest takim językiem, że gdy bohaterowie mokli, to czułam, że nasiąkam wodą i marznę razem z nimi. Ta autorka to zaiste prawdziwa mistrzyni słowa, co udowadnia już nie po raz pierwszy.

Mam nieodparte wrażenie, że każdy kryminał Anny Kańtoch jest coraz lepszy – pod względem złożoności głównej intrygi, jak i jej wiarygodności, a także portretów psychologicznych postaci, o mistrzowskim budowaniu atmosfery tajemniczości czy użyciu języka polskiego już nie wspominając. Tak więc polecam Pokutę (oraz poprzednie kryminały zatytułowane Łaska i Wiara) każdemu miłośnikowi znakomicie zaplanowanych i zrealizowanych historii w otoczce schyłku komunizmu w Polsce ze zbrodnią w centrum.

Autor: Anna Kańtoch

Tytuł: Pokuta

Wydawnictwo: Czarne

Rok wydania: 2019