Koloryt Nowego Orleanu - M. Lewandowski "Cienie Nowego Orleanu"

Cienie Nowego Orleanu Macieja Lewandowskiego to mroczna powieść łącząca elementy kryminału i grozy, osadzona w tytułowym mieście w barwnych latach 20-tych XX wieku, gdy całe Stany Zjednoczone objęte były prohibicją.

Głównym bohaterem jest John Raymond Legrasse, weteran wojenny, a obecnie komisarz policyjny w stopniu porucznika, który jest skory do bitki i ma pewne kłopoty z kontrolowaniem swojego gniewu, na szczęście pomaga mu w tym terapeutyczna laleczka. W roku 1907 pomógł zlikwidować groźną sektę, nic więc dziwnego, że odkrycie w trakcie jednego z rutynowych nalotów zmasakrowanego rytualnie kobiecego ciała budzi jego niepokój. Postanawia sprawdzić, czy podejrzenia są słuszne i ktoś kontynuuje okultystyczny proceder, który ukrócił prawie 20 lat temu. A dzięki narratorowi wszechwiedzącemu mamy też okazję oglądać niektóre działania jego zdeterminowanych, potwornych przeciwników.

Najlepiej w całej książce prezentuje się sam Nowy Orlean i jego niezwykły klimat – nie tylko ze względu na zakaz sprzedawania alkoholu, ale przede wszystkim unikalny koloryt poszczególnych dzielnic i ludzi zamieszkujących miasto. Natomiast samo śledztwo wypada dość blado ze względu na monotonię rozwiązań stosowanych przez komisarza – aby uzyskać nowe informacje, za każdym razem idzie porozmawiać z kimś znajomym. I mimo że dzięki temu autor przenosi nas w kolejne barwne miejsca, to takie powtarzanie schematu może być nużące. Postaci, zarówno te z półświatka jak i z nieco wyższych sfer, raczej się bronią, bo są dość dobrze scharakteryzowane, a w ramach ciekawostki zdradzę, że jest wśród nich nawet jeden Polak – sierżant Stuglik.

Autor ma z pewnością bardzo szeroką wiedzę historyczną i kulturoznawczą, wplata więc sporo informacji z tych dziedzin, dzięki czemu tytułowe miasto ożywa na kartach recenzowanej przeze mnie powieści. Nie zawsze jest to jednak zrealizowane w formie przystępnej dla czytelnika – pierwszy rozdział tak obfituje w przypisy, że może nawet zniechęcić do dalszego czytania. I mimo zauważalnej erudycji pisarza muszę powiedzieć, że przetwarza on jedynie znane wątki, szczególnie te rodem z Lovecrafta czy Dana Browna, i nie oferuje nam w Cieniach Nowego Orleanu niczego nowego. Taka umiejętność żonglowania elementami okultystycznymi, religijnymi i nadprzyrodzonymi z pewnością sprawdziłaby się w serialu typu Supernatural, bazującym na popkulturowych przeróbkach tych pierwiastków, jednak w poważnej powieści w mojej ocenie nie zdaje egzaminu. Uważam, że nie pasuje do niej klimatycznie także easter egg, czyli nawiązanie do kancelarii prawniczej z Daredevila. Ponadto pomimo mrocznej atmosfery i ciągle wiszącego nad komisarzem Legrasse zagrożenia, historia nie wzbudziła we mnie specjalnych emocji, ani też w ogóle mnie nie zaskoczyła. Z pewnością nie jestem czytelnikiem docelowym tej książki, bo nie wzruszają mnie cytaty z Lovecrafta i preferuję logiczne światy przedstawione, a ten prezentuje się niczym rozbity kubek. Nastawiałam się też na dobrze skonstruowany kryminał z elementami nadprzyrodzonymi i po prostu go tu nie znalazłam. Całość ratuje nieco pomysł na finał, ale to za mało, bym uznała całość za udaną.

Podsumowując, Cienie Nowego Orleanu, oprócz interesująco odmalowanego, jednocześnie mrocznego i kolorowego miasta, nie oferują czytelnikowi nic nowego, wpisując się idealnie we współczesną popkulturę i operując utartymi motywami. Mogą przypaść do gustu miłośnikom Lovecrafta i Dana Browna, ale nie tym, którzy cenią sobie zaskoczenie i sprawnie poprowadzone wątki kryminalne. Zdecydujecie zatem sami, czy brzmi to jak propozycja dla Was.

Za egzemplarz recenzencki dziękuję wydawnictwu Uroboros.

Tytuł: Cienie Nowego Orleanu

Autor: Maciej Lewandowski

Wydawnictwo: Uroboros

Rok wydania: 2019